Otrzymałem pierwszy list, dotyczący zarzutów co do treści mojej książki. Pozwoliłem sobie go opublikować i napisać do niego komentarz. Myślę, że wielu wśród Was będą nękać te same wątpliwości dlatego publikując moje myśli na ten temat będziecie mieli odpowiedź już przygotowaną:

==================================

Witam cię.

Przejrzałem twoją książkę i w pewnym stopniu zgadzam się z tobą. Nie mogę jednak pozwolić na jej promocję. Przepraszam. Książka ta zawiera pewne nieprawdziwe fakty, które odbiegają od treści zawartych w Ewangelii;

Obowiązek świętowanie soboty [sabatu].
Jeśli masz przekonanie, że w sobotę powinieneś obchodzić sabat to rób to nadal. Nie możesz jednak narzucać komuś, coś co nie jest przekazem Ewangelii. Buduj swą wiarę i poznanie dla innych na Chrystusowym fundamencie, a nie własnych odczuciach [własnej interpretacji], opartej na Starotestamentowych zasadach.

Kolosan 2:16-17
(16) Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu. (17) Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus.

Rzymian 14:5-14
(5) Jeden robi różnicę między dniem a dniem, drugi zaś każdy dzień ocenia jednakowo; niechaj każdy pozostanie przy swoim zdaniu. (6) Kto przestrzega dnia, dla Pana przestrzega; kto je, dla Pana je, dziękuje bowiem Bogu; a kto nie je, dla Pana nie je, i dziękuje Bogu. (7) Albowiem nikt z nas dla siebie nie żyje i nikt dla siebie nie umiera; (8) bo jeśli żyjemy, dla Pana żyjemy; jeśli umieramy, dla Pana umieramy; przeto czy żyjemy, czy umieramy, Pańscy jesteśmy. (9) Na to bowiem Chrystus umarł i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panować. (10) Ty zaś czemu osądzasz swego brata? Albo i ty, czemu pogardzasz swoim bratem? Wszak wszyscy staniemy przed sądem Bożym. (11) Bo napisano: Jakom żyw, mówi Pan, ugnie się przede mną wszelkie kolano i wszelki język wyznawać będzie Boga. (12) Tak więc każdy z nas za samego siebie zda sprawę Bogu. (13) Przeto nie osądzajmy już jedni drugich, ale raczej baczcie, aby nie dawać bratu powodu do upadku lub zgorszenia. (14) Wiem i jestem przekonany w Panu Jezusie, że nie ma niczego, co by samo w sobie było nieczyste; nieczyste jest jedynie dla tego, kto je za nieczyste uważa.

Z twojej książki wynika, że cele i różnice pomiędzy Starym, a Nowym Przymierzem są dla ciebie nie do końca zrozumiałe.

Przymierze jest to umowa [układ] pomiędzy ludźmi lub człowiekiem a Bogiem. W zależności od potrzeb i sytuacji Przymierza zawierane były w różnych okresach. Jego warunki ustalane były przez Boga i miały charakter warunkowy [uzależniony od człowieka (2 Mojżeszowa 19:5 / Dzieje Apostolskie 3:18-20)] lub bezwarunkowy [uzależniony od Boga (1 Mojżeszowa 9:11). Niektóre Przymierza [tylko warunkowe] były zrywane, a więc wygasały. Na przykład Przymierze Edenowe, czy Przymierze Mojżeszowe. Powodem tego było nieposłuszeństwo, odstępstwo lub ignoracja Bożej woli (Ozeasza 6:7 / Izajasza 30:9-11 / Jeremiasza 16:10-13).

Hebrajczyków 10:9-16
........(9) potem powiada: Oto przychodzę, aby wypełnić wolę twoją. Znosi więc pierwsze, aby ustanowić drugie; (10) mocą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze. (11) A każdy kapłan sprawuje codziennie swoją służbę i składa wiele razy te same ofiary, które nie mogą w ogóle zgładzić grzechów; (12) lecz gdy On złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej, (13) oczekując teraz, aż nieprzyjaciele jego położeni będą jako podnóżek stóp jego. (14) Albowiem jedną ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, którzy są uświęceni. (15) Poświadcza nam to również Duch Święty; powiedziawszy bowiem: (16) Takie zaś jest przymierze, jakie zawrę z nimi po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich serca i na umysłach ich wypiszę je,.....

Hebrajczyków 8:7-13
......(7) Gdyby bowiem pierwsze przymierze było bez braków, nie szukanoby miejsca na drugie. (8) Albowiem ganiąc ich, mówi: Oto idą dni, mówi Pan, a zawrę z domem Izraela i z domem Judy przymierze nowe. (9) Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdym ujął ich za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej; ponieważ oni nie wytrwali w moim przymierzu, przeto Ja nie troszczyłem się o nich, mówi Pan. (10) Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich umysły i na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni będą mi ludem. (11) I nikt nie będzie uczył swego ziomka ani też swego brata, mówiąc: Poznaj Pana, bo wszyscy mnie znać będą od najmniejszego aż do największego z nich. (12) Gdyż łaskawy będę na nieprawości ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej. (13) Gdy mówi: Nowe, to uznał pierwsze za przedawnione; a to, co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zaniku.

W Biblii zawierane były przymierza;

• W Edenie – Przymierze Edenowe (1 Mojżeszowa 1:26-30 / 1 Mojżeszowa 2:15-17).
• Z Adamem – Przymierze Adamowe (1 Mojżeszowa 3:14-19).
• Z Noe – Przymierze Noe-owe (1 Mojżeszowa 9:1-17).
• Z Abrahamem – Przymierze Abrahamowe (1 Mojżeszowa 12:1-3 / 1 Mojżeszowa 13:14-17 / 1 Mojżeszowa 15:1-21).
• Z Izraelem – Przymierze Mojżeszowe [zakon] (2 Mojżeszowa 19:5-6 /  5 Mojżeszowa 5:1-22 /  5 Mojżeszowa 28).
• Palestyńskie – Przymierze Palestyn-owe [było kontynuacją Przymierza Mojżeszowego], (5 Mojżeszowa 30:1-20).
• Z Dawidem – Przymierze Dawidowe (2 Samuela 7:8-22 / Psalm 89).
• Z Chrystusem – Przymierze Chrystusowe [okres łaski]. Zapowiedź (Jeremiasza 31:31-34). Ustanowienie (Mateusza 26:27-28 / Hebrajczyków 8:6-13).

Czy jako chrześcijanie musimy więc przestrzegać praw Starego Przymierza?
 
By właściwie odpowiedzieć na to pytanie należy wskazać, że zakon [Przymierze Mojżeszowe] zostało nadane narodowi Izraelskiemu, nie chrześcijanom. Niektóre prawa nadane zostały Izraelitom, by nauczyli się posłuszeństwa wobec Boga i postępowania zgodnie z Jego upodobaniem [np. Dziesięć Przykazań]. Inne miały pokazać, jak uwielbiać Boga [składanie ofiar], jeszcze inne miały pomóc im nie upodabniać się do innych narodów [nakazy dotyczące jedzenia, ubrania, zawierania związków małżeńskich itp].

Kiedy Jezus umarł, położył kres prawom Starego Przymierza (Rzymian 10:4 / Galacjan 3:23-26 / Efezjan 2:15). W miejsce starotestamentowego zakonu został nadany Zakon Chrystusowy (Galacjan 6:2) - Zakon Ducha (Rzumian 8:1-17), który polega na; - „Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy ” (Ewangelia Mateusza 22:37-40).

Gdy będziesz robił te dwie rzeczy, spełnisz wszystko, czego chce od ciebie Bóg;

• Jeśli będziesz Go kochał nie będziesz uwielbiał innych bogów, a więc nie poddasz się wpływowi tego świata  [materializmowi, karierze, czy jakiemukolwiek kultowi]. Będziesz również szczerze i z radością wypełniał przykazania, które Bóg wpisał w twój umysł i serce (Hebrajczyków 8:10 / Hebrajczyków 10:16). „Albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są uciężliwe” (1 List Jana 5:3).
• Jeśli będziesz kochał bliźnich, nie będziesz mordercą, nie będziesz kłamał, fałszywie i nieuczciwie postępował, cudzołożył czy przywłaszczał sobie czyjejś własności; Rzymian 13:8-10 (8) Nikomu nic winni nie bądźcie prócz miłości wzajemnej; kto bowiem miłuje bliźniego, zakon wypełnił. (9) Przykazania bowiem: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj i wszelkie inne w tym słowie się streszczają: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego. (10) Miłość bliźniemu złego nie wyrządza; wypełnieniem więc zakonu jest miłość.

Galacjan 5:14
(14) Albowiem cały zakon streszcza się w tym jednym słowie, mianowicie w tym: Będziesz miłował bliźniego swego, jak siebie samego.

Mamy więc kochać Boga i naszych bliźnich, a wtedy wszystko inne będzie na właściwym miejscu. Dziewięć z Dziesięciu Przykazań jest powtórzone w Nowym Testamencie. Wszystkie z wyjątkiem święcenia dnia Sabatu.

Mateusza 12:2-8
......(2) A gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli do niego: Oto uczniowie twoi czynią, czego nie wolno czynić w sabat. (3) A On rzekł im: Czyż nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy był głodny, on i ci, którzy z nim byli? (4) Jak wszedł do Domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie wolno było jeść jemu ani tym, którzy z nim byli, tylko samym kapłanom? (5) Albo czy nie czytaliście w zakonie, że w sabat kapłani w świątyni naruszają sabat, a są bez winy? (6) Ale mówię wam, że tutaj jest coś większego niż świątynia. (7) I gdybyście byli zrozumieli, co to jest: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary, nie potępialibyście niewinnych. (8) Albowiem Syn Człowieczy jest Panem sabatu.

Chrześcijanin szczerze powierzając swe życie Jezusowi Chrystusowi nie jest pod prawem starotestamentowego zakonu [którego i tak nikt nie jest w stanie wypełnić].

Rzymian 7:1-5
(1) Czyż nie wiecie, bracia - mówię przecież do tych, którzy zakon znają - że zakon panuje nad człowiekiem, dopóki on żyje? (2) Albowiem zamężna kobieta za życia męża jest z nim związana prawem; ale gdy mąż umrze, wolna jest od związku prawnego z mężem. (3) A zatem, jeśli za życia męża przystanie do innego mężczyzny, będzie nazwana cudzołożnicą, jeśliby jednak mąż zmarł, wolna jest od przepisów prawa i nie jest cudzołożnicą, gdy zostanie żoną drugiego męża. (4) Przeto, bracia moi, i wy umarliście dla zakonu przez ciało Chrystusowe, by należeć do innego, do tego, który został wzbudzony z martwych, abyśmy owoc wydawali dla Boga. (5) Albowiem gdy byliśmy w ciele, grzeszne namiętności rozbudzone przez zakon były czynne w członkach naszych, aby rodzić owoce śmierci; (6) lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od zakonu, gdy umarliśmy temu, przez co byliśmy opanowani, tak iż służymy w nowości ducha, a nie według przestarzałej litery.

Zakon [prawo Starego Przymierza] panuje nad człowiekiem do momentu, w którym postanawia on iść za Chrystusem [umiera w Chrystusie – Kolosan 3:1-4 / Rzymian 7:4)]. W dzisiejszych czasach nazywamy to „oddaniem życia dla Boga”. Niektórzy pomijając tę główną prawdę Ewangelii budują własną wizję Boga i żyją w religijnym obowiązku opartym na prawie Starego Testamentu. Nie jest to jednak - i nigdy nie było Bożą wolą (Izajasza 1:11-20 / Amosa 5:21-24 / Ozeasza 6:3-6 / Przypowieści Salomona 21:2-3/ Psalm 50:8-23 / Marka 12:32-34).

Micheasza 6:6-8
(6) Z czym mam wystąpić przed Panem, pokłonić się Bogu Najwyższemu? Czy mam wystąpić przed nim z całopaleniami, z rocznymi cielętami? (7) Czy Pan ma upodobanie w tysiącach baranów, w dziesiątkach tysięcy strumieni oliwy? Czy mam dać swojego pierworodnego za swoje przestępstwo, własne dziecko na oczyszczenie mojego grzechu? (8) Oznajmiono ci, człowiecze, co jest dobre i czego Pan żąda od ciebie: tylko, abyś wypełniał prawo, okazywał miłość bratnią i w pokorze obcował ze swoim Bogiem.

Mateusza 23:23
(23) Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że dajecie dziesięcinę z mięty i z kopru, i z kminku, a zaniedbaliście tego, co ważniejsze w zakonie: sprawiedliwości, miłosierdzia i wierności; te rzeczy należało czynić, a tamtych nie zaniedbywać.

Sytuacje, w których człowiek oddaje się powierzchownej religijności i legalizmowi są częstym zjawiskiem naszych czasów. Ten problem dotyczył również narodu wybranego. Izraelici z powodu „zatwardziałych serc” (Hebrajczyków 3:7-11), „głuchoty” na głos prawdy (Jeremiasza 6:10) i „twardego karku” (2 Mojżeszowa 32:9 / 2 Mojżeszowa 33:3-5) nie byli w stanie odkryć czego tak naprawdę Bóg od nich oczekuje. Powodem tego stanu było ich „nieobrzezane serce” (5 Mojżeszowa 10:16-20) [serce niezdolne do wzruszeń]. Przez proroka Jeremiasza Bóg zapowiada jednak nadejście pomocy [również dla nas, pogan] i rozwiązanie tego odwiecznego problemu.

Jeremiasza 9:24-25
(24) Oto idą dni - mówi Pan - w których nawiedzę wszystkich nieobrzezanych mimo obrzezania. (25) Egipt, Judę, Edom, Amon, Moab i wszystkich z obciętymi włosami, którzy mieszkają na pustyni, gdyż wszystkie narody są nieobrzezane i cały dom izraelski jest nieobrzezanego serca.

Właśnie z tego powodu człowiek potrzebował „Bożego ożywienia” i zmiany serca.

..................

Nowe Przymierze jest więc przymierzem ducha, prawdy i wiary, opartym na „obrzezce serc” (Rzymian 2:29), dokonanym przez samego Boga (2 Koryntian 3:4-6 [nowe narodzenie (Jana 3:1-7), przemiana serca (Ezechiela 36:26-27)]. Dlatego wstępując w Nowe Przymierze - umierając w Chrystusie (Kolosan 3:1-4 / Rzymian 7:4), zaczynamy żyć w Jego Duchu. Zaczynamy słuchać Bożych praw, które złożył On w naszym sercu.

Hebrajczyków 10:16
(16) Takie zaś jest przymierze, jakie zawrę z nimi po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich serca i na umysłach ich wypiszę je,.....

Wykazując zasadność i różnice pomiędzy „prawem religijnym” Starego Przymierza możemy przeciwstawić Mu kapłaństwo Nowego Przymierza, w którym Bóg ustanowił Jezusa Chrystusa (Hebrajczyków 4:14-16 / Hebrajczyków 5:1-10 / Hebrajczyków 7:1-28 / Hebrajczyków 8:1-13 / Hebrajczyków 9:1-28 / Hebrajczyków 10:1-31).

Hebrajczyków 7:11-16
(11) Gdyby zaś doskonałość była osiągalna przez kapłaństwo lewickie, a wszak w oparciu o nie otrzymał lud zakon, to jaka jeszcze była potrzeba ustanawiać innego kapłana według porządku Melchisedeka, zamiast pozostać przy porządku Aarona? (12) Skoro bowiem zmienia się kapłaństwo, musi też nastąpić zmiana zakonu. (13) Bo ten, do którego odnosi się ta mowa, należał do innego plemienia, z którego nikt nie służył ołtarzowi. (14) Wiadomo bowiem, że Pan nasz pochodził z plemienia Judy, o którym Mojżesz nic nie powiedział, co się tyczy kapłanów. (15) A staje się to jeszcze bardziej rzeczą oczywistą, jeśli na podobieństwo Melchisedeka powstaje inny kapłan, (16) który stał się nim nie według przepisów prawa, dotyczących cielesnego pochodzenia, ale według mocy niezniszczalnego życia.

Kapłani starotestamentowi przeznaczeni do służby w świątyni potrzebni byli do czasu zaprowadzenia nowego porządku.

.....................

W Chrystusie Jezusie zmieniony został ten porządek i dzięki Bożej łasce jesteśmy teraz pod prawem Nowego Przymierza (Rzymian 6:12-18) – zakonu Ducha.

Rzymian 8:1-2
(1) Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. (2) Bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci.

Brat Luke